Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

no discrimina

  • 1 Pér variós casús, per tót discrímina rérum

    Через различные превратности и через столько моментов грозной опасности.
    Вергилий, "Энеида", I, 204 сл.:
    Pér variós casús, per tót discrímina rérum
    Téndimus ín Latiúm, sedés ubi fáta quiétas
    Óstendúnt. Illíc fas régna resúrgere Trójae
    Dúrat(e), ét vosmét rebús serváte secúndis.
    Через превратности все, через все испытанья стремимся
    В Латий, где мирные нам прибежища рок открывает:
    Там предначертано вновь воскреснуть троянскому царству.
    Ныне крепитесь, друзья, и для счастья себя берегите.
    (Перевод С. Ошерова)
    В Солноке я купил черешен, в Абоне переночевал, в Пилите - пообедал, в Юллё поужинал, и, наконец, per varios casus et [ и - авт. ] tot discrimina rerum, я приехал в Пешт более измученный, чем некогда пелешкекий нотариус. (Шандор Петефи, Путевые письма к Фридешу Керени 25.VI 1847.)

    Латинско-русский словарь крылатых слов и выражений > Pér variós casús, per tót discrímina rérum

  • 2 Post tot discrimina rerum

    После стольких превратностей.
    Я уж не помню, когда писал тебе. Это долгое молчание объясняется всякого рода житейскими мытарствами, обилием всяческих дел и, наконец, тем, что я вообще тяжел на подъем по части писания писем. Наконец, post tot discrimina rerum, мне удалось наладить мой журнал [ Neue Rheinische Zeitung. Politisch-okonomische Revue". - авт. ]: я нашел в Гамбурге типографа и экспедитора. Вообще же все дело будет вестись на частные средства. (К. Маркс - Иосифу Вейдемейеру, 19.XII 1849.)
    Post tot discrimina rerum, после стольких арестов в Гессене и Пфальце, после трех недель праздной жизни в Кайзерслаутерне, после месяца славной кампании, во время которой я, разнообразия ради, прицепил саблю -, после месяца скучной лагерной стоянки вместе с отрядом эмигрантов в кантоне Во, я, наконец, добрался сюда, в Лозанну, и стою на своих собственных ногах. (Ф. Энгельс - Иосифу Вейдемейеру, 25.VIII 1849.)
    А что же ты думаешь, скоро разве в этой куче шуб свою разыщешь? Все на одинаковом меху, из одного сукна, одного покроя. Тут и дня-то мало разбирать их, туда-сюда перекидывать. Но уж до чего занятно, скажу я тебе. Просто не нарадуешься, когда на свою, наконец, наткнешься - post discrimina rerum. (Кальман Миксат, Выборы в Венгрии.)

    Латинско-русский словарь крылатых слов и выражений > Post tot discrimina rerum

  • 3 Per tót discrímina rérum

    Латинско-русский словарь крылатых слов и выражений > Per tót discrímina rérum

  • 4 patrono que no discrimina

    • equal opportunity employer

    Diccionario Técnico Español-Inglés > patrono que no discrimina

  • 5 discrimen

    discrīmĕn, ĭnis, n. [discerno] [st1]1 [-] ce qui sépare, séparation, intervalle, espace, ligne de démarcation, distance.    - aequo discrimine, Lucr. 5, 690: à égale distance.    - cum pertenui discrimine separarentur Cic. Agr. 2, 87: (les deux mers) n'étant séparées que par un intervalle [isthme] très étroit.    - discrimina dare, Virg. En. 10, 382: séparer, former la séparation.    - septem discrimina vocum, Virg. En. 6, 646: les sept intervalles des notes.    - inter discrimina dentium, Quint. 12: entre les dents.    - discrimen ungulae, Col.: fente du sabot (des boeufs).    - discrimen comae, Ov.: séparation des cheveux, raie.    - discrimen (t. de méd.), C.-Aur.: le diaphragme. [st1]2 [-] ce qui distingue, différence, distinction, diversité; faculté de discerner, discernement.    - jam non aestatis nec hiemis discrimen esse, ne ulla quies unquam miserae plebi sit, Liv. 5, 10: on ne faisait plus de distinction entre l'été et l'hiver, (disaient-ils), de façon à ne jamais laisser de répit à la misérable plèbe.    - delectu omni et discrimine remoto Cic. Fin. 4, 69: quand on écarte toute espèce de choix et de distinction.    - sit hoc discrimen inter gratiosos cives atque fortes, ut... Cic. Balb. 49: qu'entre les citoyens qui ont du crédit et ceux qui ont du courage il y ait cette différence que...    - non est consilium in vulgo, non ratio, non discrimen, Cic. Planc. 9: il n'y a dans la foule ni réflexion, ni raison, ni discernement. [st1]3 [-] moment où l'on distingue, moment décisif, détermination, crise, épreuve.    - ea res nunc in discrimine versatur, utrum... an... Cic. Quint. 30: la question actuelle est de savoir si... ou si...    - res in id discrimen adducta est, utrum... an... Cic, Phil. 3, 29: les choses sont arrivées à ce point qu'il s'agit de décider si... ou si...    - in discrimine est humanum genus, utrum vos an Carthaginienses principes orbis terrarum videat, Liv. 29, 17, 6: la question est en suspens pour le genre humain, de savoir si c'est vous ou les Carthaginois qu'il verra maîtres du monde.    - qua in discrimine fuerunt, an ulla post hunc diem essent, Liv. 8, 35, 4: choses à propos desquelles on s'est demandé si elles existeraient encore après ce jour-ci (= qui ont couru le risque de ne plus être après ce jour-ci).    - discrimen ultimum belli, Liv. 44, 23, 2: le moment décisif de la guerre. [st1]4 [-] point critique, danger, risque, péril.    - res in extremum adducta discrimen, Cic. ad Br. 2, 1: situation arrivée à un point critique.    - res, cum haec scribebam, erat in extremum adducta discrimen, Cic. Fam. 12, 6, 2: au moment où j'écris cette lettre, la situation est arrivée à un point critique.    - videt in summo esse rem discrimine, Caes. BG. 6, 38, 2: il voit que la situation est des plus critiques.    - rem publicam in discrimen committere: mettre la république en danger.    - aliquem in discrimen capitis adducere, Cic. Dej. 2: mettre en péril la vie de qqn.    - in discrimine periculi, Liv. 6, 17, 1; 8, 24, 12: au point critique du danger, au plus fort du danger.
    * * *
    discrīmĕn, ĭnis, n. [discerno] [st1]1 [-] ce qui sépare, séparation, intervalle, espace, ligne de démarcation, distance.    - aequo discrimine, Lucr. 5, 690: à égale distance.    - cum pertenui discrimine separarentur Cic. Agr. 2, 87: (les deux mers) n'étant séparées que par un intervalle [isthme] très étroit.    - discrimina dare, Virg. En. 10, 382: séparer, former la séparation.    - septem discrimina vocum, Virg. En. 6, 646: les sept intervalles des notes.    - inter discrimina dentium, Quint. 12: entre les dents.    - discrimen ungulae, Col.: fente du sabot (des boeufs).    - discrimen comae, Ov.: séparation des cheveux, raie.    - discrimen (t. de méd.), C.-Aur.: le diaphragme. [st1]2 [-] ce qui distingue, différence, distinction, diversité; faculté de discerner, discernement.    - jam non aestatis nec hiemis discrimen esse, ne ulla quies unquam miserae plebi sit, Liv. 5, 10: on ne faisait plus de distinction entre l'été et l'hiver, (disaient-ils), de façon à ne jamais laisser de répit à la misérable plèbe.    - delectu omni et discrimine remoto Cic. Fin. 4, 69: quand on écarte toute espèce de choix et de distinction.    - sit hoc discrimen inter gratiosos cives atque fortes, ut... Cic. Balb. 49: qu'entre les citoyens qui ont du crédit et ceux qui ont du courage il y ait cette différence que...    - non est consilium in vulgo, non ratio, non discrimen, Cic. Planc. 9: il n'y a dans la foule ni réflexion, ni raison, ni discernement. [st1]3 [-] moment où l'on distingue, moment décisif, détermination, crise, épreuve.    - ea res nunc in discrimine versatur, utrum... an... Cic. Quint. 30: la question actuelle est de savoir si... ou si...    - res in id discrimen adducta est, utrum... an... Cic, Phil. 3, 29: les choses sont arrivées à ce point qu'il s'agit de décider si... ou si...    - in discrimine est humanum genus, utrum vos an Carthaginienses principes orbis terrarum videat, Liv. 29, 17, 6: la question est en suspens pour le genre humain, de savoir si c'est vous ou les Carthaginois qu'il verra maîtres du monde.    - qua in discrimine fuerunt, an ulla post hunc diem essent, Liv. 8, 35, 4: choses à propos desquelles on s'est demandé si elles existeraient encore après ce jour-ci (= qui ont couru le risque de ne plus être après ce jour-ci).    - discrimen ultimum belli, Liv. 44, 23, 2: le moment décisif de la guerre. [st1]4 [-] point critique, danger, risque, péril.    - res in extremum adducta discrimen, Cic. ad Br. 2, 1: situation arrivée à un point critique.    - res, cum haec scribebam, erat in extremum adducta discrimen, Cic. Fam. 12, 6, 2: au moment où j'écris cette lettre, la situation est arrivée à un point critique.    - videt in summo esse rem discrimine, Caes. BG. 6, 38, 2: il voit que la situation est des plus critiques.    - rem publicam in discrimen committere: mettre la république en danger.    - aliquem in discrimen capitis adducere, Cic. Dej. 2: mettre en péril la vie de qqn.    - in discrimine periculi, Liv. 6, 17, 1; 8, 24, 12: au point critique du danger, au plus fort du danger.
    * * *
        Discrimen, pen. prod. Cic. Separation, Difference.
    \
        Nullo discrimine. Virgil. Sans avoir plus d'esgard aux uns que aux autres, Sans faire difference de l'un à l'autre.
    \
        Vera a falsis nullo discrimine separantur. Cic. Facilement, Sans difficulté.
    \
        Ingeniorum discrimina. Quint. Differences et diversitez d'esprits.
    \
        Discrimen confusum. Liu. Quand la congnoissance du different d'aucunes choses est perdue par meslange.
    \
        Obscurum. Horat. Quand il est malaisé de discerner entre aucunes choses.
    \
        Dabat discrimina sexus. Claud. Le sexe donnoit à congnoistre la difference.
    \
        In discrimine est res. Cic. La chose est en different ou debat.
    \
        In discrimine est nunc humanum omne genus, vtrum vos, an Carthaginienses principes orbis terrarum videat. Liu. Est en doubte et comme en balance.
    \
        Discrimen, Certamen. Virgil. Combat.
    \
        Mittere in discrimen. Tacit. Mettre en danger et en hazard.
    \
        Discrimen, Periculum. Virgil. Danger, Hazard, Peril.
    \
        In discrimen adducere. Cic. Mettre en danger, Hazarder.
    \
        Dare in discrimen aliquid. Tacit. Mettre en danger.
    \
        Quum omnis Resp. in meo capite discrimen esset habitura. Cic. Eust esté en danger.
    \
        Offerre se in discrimen pro re aliqua. Cic. Se mettre en danger.
    \
        Venire in discrimen dicitur res. Cic. Estre en danger.

    Dictionarium latinogallicum > discrimen

  • 6 discrimen

    discrīmen, minis, n. (discerno), das Scheidende, I) eig.: a) konkr., die Scheide, Scheidelinie, der Scheidepunkt, discrimina costis per medium quā spina dabat, Verg.: cum pertenui discrimine (duo maria) separarentur, Cic.: compositum discrimen erit, discrimina lauda, Haarscheitel, Ov.: poet., tenue discr. leti, Rand, Verg.: u. so leti discrimine parvo, Verg. – b) abstr.: α) der Zwischenraum, discrimina agminum, Curt.: spatium discrimina fallit, Ov. – β) der Abstand, die Entfernung, aequato od. aequo discrimine, Lucr. u. Verg. – γ) das Intervall in der Musik, septem discrimina vocum, die siebenstimmige, -hallige, siebensaitige Leier, Verg. Aen. 6, 646. – II) übtr.: a) der Unterschied, delectu omni et discrimine remoto, Cic.: omisso discrimine, Liv.: tenues parvi discriminis umbrae, Ov.: sit hoc discrimen inter gratiosos cives atque fortes, ut etc., Cic.: d. nationum, Curt.: discrimina ordinum dignitatumque, Plin. ep.: discriminum ac differentiarum tenuitates, die feinen Nüancen der unterschiedlichen Abweichungen, Gell.: dah. non est in vulgo discrimen, der große Haufe besitzt keine Unterscheidungsgabe, Cic. – b) der Entscheidungspunkt, die Entscheidung, α) übh.: in d. venire, an etc., Curt.: erit igitur res iam in discrimine, Cic.: in discrimine est nunc omne genus humanum (es wird sich jetzt für das g. M. entscheiden), utrum... an etc., Liv.: ea res enim nunc in discrimine versatur, utrum possitne... an etc., Cic.: haec haud in magno ponere discrimine, kein großes Gewicht darauf legen, Liv.: quaerere et in discrimen agere (darüber entscheiden), utrum... an etc., Lucr. – β) die Entscheidung = der Ausschlag, belli, pugnae, Curt.: in discrimen adductum esse, Cic.: discrimen facere m. folg. indir. Fragesatz, Liv.: alcis rei d. positum est in alqa re, Cic. – γ) meton.: αα) das Mittel zur Entscheidung, die Probe, experiar, deus hic, discrimine aperto, an sit mortalis, Ov. met. 1, 222. – ββ) der Entscheidungspunkt, die Krisis, das Risiko, die gefährliche Lage, die Gefahr, in quo discrimine, Nep.: in tanto discrimine periculi, in so augenscheinlicher Gefahr, Liv.: ad ipsum discrimen eius temporis, gerade im entscheidenden Augenblicke jener kritischen Lage, Cic.: legiones in discrimen dare, Tac.: rem esse in summo discrimine, Caes.: in discrimine ultimo vitae esse, in den letzten Zügen liegen, Liv.: in ultimo discrimine es fortunae tuae et vitae, dein Szepter u. Leben schweben in äußerster Gefahr, Curt. – dah. insbes., der Entscheidungskampf, vehemens, Curt.: ultimum, Vell.: discr. tentare, experiri, Curt.

    lateinisch-deutsches > discrimen

  • 7 discrimen

    discrīmen, minis, n. (discerno), das Scheidende, I) eig.: a) konkr., die Scheide, Scheidelinie, der Scheidepunkt, discrimina costis per medium quā spina dabat, Verg.: cum pertenui discrimine (duo maria) separarentur, Cic.: compositum discrimen erit, discrimina lauda, Haarscheitel, Ov.: poet., tenue discr. leti, Rand, Verg.: u. so leti discrimine parvo, Verg. – b) abstr.: α) der Zwischenraum, discrimina agminum, Curt.: spatium discrimina fallit, Ov. – β) der Abstand, die Entfernung, aequato od. aequo discrimine, Lucr. u. Verg. – γ) das Intervall in der Musik, septem discrimina vocum, die siebenstimmige, -hallige, siebensaitige Leier, Verg. Aen. 6, 646. – II) übtr.: a) der Unterschied, delectu omni et discrimine remoto, Cic.: omisso discrimine, Liv.: tenues parvi discriminis umbrae, Ov.: sit hoc discrimen inter gratiosos cives atque fortes, ut etc., Cic.: d. nationum, Curt.: discrimina ordinum dignitatumque, Plin. ep.: discriminum ac differentiarum tenuitates, die feinen Nüancen der unterschiedlichen Abweichungen, Gell.: dah. non est in vulgo discrimen, der große Haufe besitzt keine Unterscheidungsgabe, Cic. – b) der Entscheidungspunkt, die Entscheidung, α) übh.: in d. venire, an etc., Curt.: erit igitur res iam in discrimine, Cic.: in discrimine est nunc omne genus humanum (es wird sich jetzt für das g. M. entschei-
    ————
    den), utrum... an etc., Liv.: ea res enim nunc in discrimine versatur, utrum possitne... an etc., Cic.: haec haud in magno ponere discrimine, kein großes Gewicht darauf legen, Liv.: quaerere et in discrimen agere (darüber entscheiden), utrum... an etc., Lucr. – β) die Entscheidung = der Ausschlag, belli, pugnae, Curt.: in discrimen adductum esse, Cic.: discrimen facere m. folg. indir. Fragesatz, Liv.: alcis rei d. positum est in alqa re, Cic. – γ) meton.: αα) das Mittel zur Entscheidung, die Probe, experiar, deus hic, discrimine aperto, an sit mortalis, Ov. met. 1, 222. – ββ) der Entscheidungspunkt, die Krisis, das Risiko, die gefährliche Lage, die Gefahr, in quo discrimine, Nep.: in tanto discrimine periculi, in so augenscheinlicher Gefahr, Liv.: ad ipsum discrimen eius temporis, gerade im entscheidenden Augenblicke jener kritischen Lage, Cic.: legiones in discrimen dare, Tac.: rem esse in summo discrimine, Caes.: in discrimine ultimo vitae esse, in den letzten Zügen liegen, Liv.: in ultimo discrimine es fortunae tuae et vitae, dein Szepter u. Leben schweben in äußerster Gefahr, Curt. – dah. insbes., der Entscheidungskampf, vehemens, Curt.: ultimum, Vell.: discr. tentare, experiri, Curt.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > discrimen

  • 8 discriminar

    v.
    1 to discriminate against.
    Ella discrimina a los gordos She discriminates fat people.
    Los racistas discriminan Racists have prejudice.
    Los signos discriminan las enfermedades Signs discriminate diseases.
    2 to discern, to analyze, to judge, to analyse.
    Ella discrimina los pro y contra She discerns the pros and cons.
    * * *
    1 (diferenciar) to discriminate, distinguish
    2 (por raza, religión, etc) to discriminate against
    * * *
    1. VT
    1) [+ persona, colectivo] to discriminate against
    2) [+ colores, sabores] to differentiate between
    2.
    * * *
    verbo transitivo
    a) <persona/colectividad> to discriminate against
    b) ( distinguir) to differentiate, distinguish
    * * *
    = discriminate, disenfranchise.
    Ex. It is also possible to assign weights to the concepts in document profiles, that is to indicate the primary concepts in a document and discriminate between these and subsidiary concepts.
    Ex. This article discusses an emerging class of Americans being disenfranchised by the growing importance of information technologies they cannot afford.
    ----
    * sin discriminar = indiscriminate.
    * * *
    verbo transitivo
    a) <persona/colectividad> to discriminate against
    b) ( distinguir) to differentiate, distinguish
    * * *
    = discriminate, disenfranchise.

    Ex: It is also possible to assign weights to the concepts in document profiles, that is to indicate the primary concepts in a document and discriminate between these and subsidiary concepts.

    Ex: This article discusses an emerging class of Americans being disenfranchised by the growing importance of information technologies they cannot afford.
    * sin discriminar = indiscriminate.

    * * *
    vt
    1 ‹persona/colectividad› to discriminate against
    se siente discriminado por sus compañeros he feels discriminated against by his colleagues
    2 (distinguir) to differentiate, distinguish
    ■ discriminar
    vi
    to discriminate
    no discrimina he's completely undiscriminating
    * * *

    discriminar ( conjugate discriminar) verbo transitivo
    a)persona/colectividad to discriminate against


    discriminar verbo transitivo
    1 (marginar) to discriminate against
    estar discriminado, to be discriminated against
    sentirse discriminado, to feel discriminated against
    2 (diferenciar, distinguir) to discriminate between o to tell the difference between: no discrimina los colores, she can't tell one colour from another
    ' discriminar' also found in these entries:
    English:
    discriminate
    * * *
    1. [marginar] to discriminate against;
    discriminar a alguien por algo to discriminate against sb because of sth;
    sentirse discriminado to feel discriminated against
    2. [distinguir] to discriminate;
    discriminar algo de to discriminate o distinguish sth from
    * * *
    v/t
    1 discriminate against
    2 ( diferenciar) differentiate
    * * *
    1) : to discriminate against
    2) : to distinguish, to differentiate
    * * *
    discriminar vb to discriminate against

    Spanish-English dictionary > discriminar

  • 9 discrīmen

        discrīmen inis, n    [dis- + 2 CER-], that which parts, an intervening space, interval, distance, division, separation: cum (maria) pertenui discrimine separarentur: discrimina costis spina dabat, parted, V.: finem atque initium lucis exiguo discrimine internoscas, Ta. — Poet.: Fossarumque morae, leti discrimina parva, i. e. the brink of death, V.: tenue leti, V.—Fig., a distinction, difference, discrimination: hoc inter gratiosos civīs atque fortīs: sine discrimine armatos inermīs caedunt, L.: Discrimen obscurum solutis Crinibus, i. e. of sex, H.: sui alienique, L.: divinarum humanarumque rerum, L.—Poet.: septem discrimina vocum, the seven intervals (of the scale), V.: parvi discriminis umbrae, slightly varying (of color), O.— A decisive point, turning - point, critical moment, determination, decision: res in id discrimen adducta est: in discrimine est humanum genus, utrum, etc., L.: belli, Cu.: haec haud in magno ponam discrimine, regard as of great moment, L.—Poet.: discrimine aperto, the test, O.— A decisive moment, crisis, peril, risk, danger, hazard: in ipso discrimine periculi, L.: in summo rem esse discrimine, Cs.: salus sociorum summum in discrimen vocatur: in veteris fortunae discrimen adducitur: patriae: res p. in discrimen committenda, L.: quae multa vides discrimine tali, V.: discrimine vitae Coniugium pe tere, O.: ire obviam discrimini, Ta.— A decisive battle: vehemens, Cu.
    * * *
    crisis, separating line, division; distinction, difference

    Latin-English dictionary > discrīmen

  • 10 indiscriminate

    [ˌɪndɪ'skrɪmɪnət]
    aggettivo (generalized) indiscriminato, generalizzato; (not fussy) che non discrimina, che non va per il sottile
    * * *
    indiscriminate /ɪndɪˈskrɪmɪnət/
    a.
    1 indiscriminato; confuso; caotico: indiscriminate praise, elogi indiscriminati; indiscriminate violence, violenza indiscriminata
    2 che non discrimina; che non distingue; che sceglie a caso; che non va (o non guarda) per il sottile: to be indiscriminate in choosing one's friends, non andare per il sottile nella scelta dei propri amici
    indiscriminately avv. indiscriminateness n. [u].
    * * *
    [ˌɪndɪ'skrɪmɪnət]
    aggettivo (generalized) indiscriminato, generalizzato; (not fussy) che non discrimina, che non va per il sottile

    English-Italian dictionary > indiscriminate

  • 11 discrimen

    discrīmen, ĭnis, n. [contr. from discerimen à discerno; cf. crimen from cerno], lit., that which separates or divides two things from each other (for syn. cf.: differentia, discrepantia, diversitas, distantia); hence,
    I.
    Lit., an intervening space, interval, distance, division, separation:

    cum (duo maria) pertenui discrimine separarentur,

    Cic. Agr. 2, 32, 87:

    minimum quos inter et hostem Discrimen murus clausaque porta facit,

    Ov. Pont. 1, 8, 62:

    aequo discrimine,

    Lucr. 5, 690; Verg. A. 5, 154:

    parvum leti,

    Ov. M. 7, 426; Verg. A. 9, 143:

    dare discrimina costis,

    i. e. to separate them, id. ib. 10, 382:

    quae (sc. littera F) inter discrimina dentium efflanda est,

    Quint. 12, 10, 29:

    agminum,

    Curt. 4, 12 fin.:

    ungulae,

    Col. 6, 15 fin.:

    comae,

    Ov. A. A. 2, 302; and in like manner poet.: telluris pectitae, i. e. furrow, Col. Poët. 10, 94; Claud. Nupt. Honor. 103:

    medium luci,

    Grat. Cyneg. 486.—Hence, med. t. t., the dividing membrane, the midriff, diaphragm, Cael. Aur. Tard. 2, 11, 127; 5, 10, 124 al.—
    II.
    Trop. (so most frequent).
    A.
    In gen., a distinction, difference: amabat omnes, nam discrimen non facit, Lucil. ap. Non. 282, 27:

    iste, qui omnia jura pretio exaequasset omniumque rerum delectum atque discrimen pecunia sustulisset,

    Cic. Verr. 2, 2, 50; cf.:

    officia tollebantur delectu omni et discrimine remoto,

    id. Fin. 4, 25, 69:

    sit hoc discrimen inter gratiosos cives atque fortes, ut illi, etc.,

    id. Balb. 21 fin.:

    sine ullo sexus discrimine,

    Suet. Calig. 8; cf.:

    rapti per agros viatores sine discrimine liberi servique,

    id. Aug. 32:

    omisso sui alicuique discrimine,

    Liv. 5, 55:

    divinarum humanarumque rerum,

    id. 5, 40:

    recti pravique,

    Quint. 12, 3, 7:

    vocum,

    id. 1, 5, 25; cf.

    so of the different tones of the strings: septem discrimina vocum,

    Verg. A. 6, 646 et saep.— Poet.:

    tenues parvi discriminis umbrae,

    i. e. of easy gradation, Ov. M. 6, 62. —
    B.
    In partic.
    1.
    With respect to disputed matters, which are to be distinguished between, and thus decided upon, the decisive point, turning-point, critical moment, determination, decision:

    quoniam res in id discrimen adducta est, utrum ille poenas rei publicae luat, an nos serviamus,

    to this point, Cic. Phil. 3, 11, 29; cf.:

    ea res nunc in discrimine versatur, utrum... an, etc.,

    id. Quint. 30, 92; Liv. 29, 17:

    vicit disciplina militaris, vicit imperii majestas, quae in discrimine fuerunt, an ulla post hanc diem essent,

    id. 8, 35, 4: haec et his similia haud in magno equidem ponam discrimine, shall not regard as of great moment, id. praef. §

    8: postquam adesse discrimen ultimum belli animadvertit,

    id. 44, 23:

    instant enim (adversarii) et saepe discrimen omne committunt,

    abandon the most decisive points, Quint. 6, 4, 17 et saep.— Poet.:

    experiar, deus hic, discrimine aperto, An sit mortalis,

    the test, Ov. M. 1, 222.—
    2.
    Transf., a dangerous, decisive moment, crisis, dangerous condition; risk, danger, hazard:

    in ipso discrimine periculi aliquem destituere,

    Liv. 6, 17; so,

    periculi,

    id. 8, 24: in summo rem esse discrimine, * Caes. B. G. 6, 38, 2; cf.:

    adducta est res in maximum periculum et extremum pene discrimen,

    Cic. Phil. 7, 1:

    salus sociorum summum in periculum ac discrimen vocatur,

    id. de Imp. Pomp. 5, 12:

    in extremo discrimine ac dimicatione fortunae,

    id. Sull. 28:

    in veteris fortunae discrimen adducitur,

    id. Mur. 27, 55; cf.:

    aliquem in discrimen capitis adducere,

    id. Deiot. 1, 2; so,

    capitis,

    Quint. 11, 1, 49:

    si ei subito sit allatum periculum discrimenque patriae,

    Cic. Off. 1, 43, 154:

    rem publicam in discrimen committere,

    Liv. 8, 32; 33, 7; cf.:

    fuitque dies illa tenebrarum et discriminis,

    Vulg. Esth. 11, 8.

    Lewis & Short latin dictionary > discrimen

  • 12 undiscriminating

    tr[ʌndɪs'krɪmɪneɪtɪŋ]
    1 (not preferential) indiscriminado,-a, sin discriminación
    2 (without judgment) sin discernimiento, poco juicioso,-a
    adj.
    sin sentido crítico adj.
    ˌʌndɪs'krɪməneɪtɪŋ, ˌʌndɪ'skrɪmɪneɪtɪŋ
    adjective <mind/audience/taste> que no discrimina, sin sentido crítico, fácil de complacer; < choice> sin sentido crítico
    ['ʌndɪs'krɪmɪneɪtɪŋ]
    ADJ sin discernimiento
    * * *
    [ˌʌndɪs'krɪməneɪtɪŋ, ˌʌndɪ'skrɪmɪneɪtɪŋ]
    adjective <mind/audience/taste> que no discrimina, sin sentido crítico, fácil de complacer; < choice> sin sentido crítico

    English-spanish dictionary > undiscriminating

  • 13 expedio

    expĕdĭo, īre, īvi (ĭi), ītum [ex + pes]    - fut. arch. expedibo --- inf. passif expedirier. - tr. - [st1]1 [-] débarrasser le pied, ôter les entraves; dégager (des liens), débarrasser, délivrer, délier.    - se de aliqua re expedire: se débarrasser de qqch.    - se ex aliqua re expedire: se débarrasser de qqch.    - e laqueis se expedire, Cic.: se débarrasser des filets. [st1]2 [-] au fig. dégager, tirer d'embarras; rendre facile, terminer, achever, finir, venir à bout.    - se expedire curā, Ter.: se tirer d'embarras.    - quomodo ex hac expediam turbā? Ter.: comment sortir d'un tel embarras?    - ducente deo flammam inter et hostis expedior, Virg. En. 2: sous la conduite d'un dieu, je me dégage de l'incendie et des ennemis.    - per invias rupes iter fugae non expedientes, Liv. 38: sans pouvoir se frayer un chemin pour fuir parmi les rochers impraticables.    - per quot discrimina rerum expedior? Val. Fl. 1: à combien de périls je viens d'échapper? [st1]3 [-] démêler, débrouiller; expliquer, raconter.    - expedire nodum: résoudre une difficulté.    - capillus pectine quotidie expediendus est, Fronto: on doit démêler chaque jour les cheveux avec le peigne.    - ea de caede quam verissime expediam, Tac.: je raconterai ce meurtre le plus exactement possible.    - altius omnem expediam famam,Virg. G. 4: je vais, remontant assez haut, conter toute la légende.    - nemo expedit quo pacto... Phaedr.: personne n'explique comment... [st1]4 [-] tirer d'un endroit (qqch), sortir (qqch), déballer, exposer.    - hinc se expedivit, neque eo magis carebat suspicione, Nep.: il se tira de cette situation, mais il n'en resta pas moins suspect.    - cererem canistris expedire, Virg. En. 1: tirer le pain des corbeilles.    - vela expedire, Ov. H. 17: déployer les voiles. [st1]5 [-] apprêter, préparer, disposer; fournir, procurer.    - expedire arma, legiones, naves: préparer des armes, des légions, des navires.    - se (ad pugnam) expedire: se tenir prêt au combat.    - expediri ou expediri ad bellum, Tac.: se préparer au combat.    - ad oppugnationem sese expedire, Liv. 37: se disposer à faire le siège.    - expedire rem frumentariam, Caes.: assurer le ravitaillement, régler la question du blé.    - pecuniam expedire, Cic.: procurer de l'argent. [st1]6 [-] se développer, avoir son cours, aboutir.    - sese expedire ou expedire, Plaut.: se développer, aboutir.    - sese expediunt artes amoris, Plaut.: les ruses d'amour aboutissent.    - intr. avec dat. - [st1]7 [-] être utile à, être avantageux à.    - impers. - expedit: il est utile, il est avantageux, il est à propos, il faut, il importe.    - expediebat simulare ut Tarentinos sibi conciliarent, Liv. 9: il leur était avantageux de le faire croire pour se ménager la bienveillance des Tarentins.    - omnibus bonis expedit salvam esse rem publicam, Cic. Phil. 13, 16: il importe à tous les gens de bien que l'Etat soit indemne.    - si ita expedit, Cic.: s'il y a avantage.    - expedit ut, Tac.: il est utile que....    - voir expeditus.
    * * *
    expĕdĭo, īre, īvi (ĭi), ītum [ex + pes]    - fut. arch. expedibo --- inf. passif expedirier. - tr. - [st1]1 [-] débarrasser le pied, ôter les entraves; dégager (des liens), débarrasser, délivrer, délier.    - se de aliqua re expedire: se débarrasser de qqch.    - se ex aliqua re expedire: se débarrasser de qqch.    - e laqueis se expedire, Cic.: se débarrasser des filets. [st1]2 [-] au fig. dégager, tirer d'embarras; rendre facile, terminer, achever, finir, venir à bout.    - se expedire curā, Ter.: se tirer d'embarras.    - quomodo ex hac expediam turbā? Ter.: comment sortir d'un tel embarras?    - ducente deo flammam inter et hostis expedior, Virg. En. 2: sous la conduite d'un dieu, je me dégage de l'incendie et des ennemis.    - per invias rupes iter fugae non expedientes, Liv. 38: sans pouvoir se frayer un chemin pour fuir parmi les rochers impraticables.    - per quot discrimina rerum expedior? Val. Fl. 1: à combien de périls je viens d'échapper? [st1]3 [-] démêler, débrouiller; expliquer, raconter.    - expedire nodum: résoudre une difficulté.    - capillus pectine quotidie expediendus est, Fronto: on doit démêler chaque jour les cheveux avec le peigne.    - ea de caede quam verissime expediam, Tac.: je raconterai ce meurtre le plus exactement possible.    - altius omnem expediam famam,Virg. G. 4: je vais, remontant assez haut, conter toute la légende.    - nemo expedit quo pacto... Phaedr.: personne n'explique comment... [st1]4 [-] tirer d'un endroit (qqch), sortir (qqch), déballer, exposer.    - hinc se expedivit, neque eo magis carebat suspicione, Nep.: il se tira de cette situation, mais il n'en resta pas moins suspect.    - cererem canistris expedire, Virg. En. 1: tirer le pain des corbeilles.    - vela expedire, Ov. H. 17: déployer les voiles. [st1]5 [-] apprêter, préparer, disposer; fournir, procurer.    - expedire arma, legiones, naves: préparer des armes, des légions, des navires.    - se (ad pugnam) expedire: se tenir prêt au combat.    - expediri ou expediri ad bellum, Tac.: se préparer au combat.    - ad oppugnationem sese expedire, Liv. 37: se disposer à faire le siège.    - expedire rem frumentariam, Caes.: assurer le ravitaillement, régler la question du blé.    - pecuniam expedire, Cic.: procurer de l'argent. [st1]6 [-] se développer, avoir son cours, aboutir.    - sese expedire ou expedire, Plaut.: se développer, aboutir.    - sese expediunt artes amoris, Plaut.: les ruses d'amour aboutissent.    - intr. avec dat. - [st1]7 [-] être utile à, être avantageux à.    - impers. - expedit: il est utile, il est avantageux, il est à propos, il faut, il importe.    - expediebat simulare ut Tarentinos sibi conciliarent, Liv. 9: il leur était avantageux de le faire croire pour se ménager la bienveillance des Tarentins.    - omnibus bonis expedit salvam esse rem publicam, Cic. Phil. 13, 16: il importe à tous les gens de bien que l'Etat soit indemne.    - si ita expedit, Cic.: s'il y a avantage.    - expedit ut, Tac.: il est utile que....    - voir expeditus.
    * * *
        Expedio, expedis, pen. corr. expediui, expeditum, penult. prod. expedire. Cic. Delivrer, Despestrer, Desmesler, Despescher, Descombrer.
    \
        Expedire se de re aliqua. Cic. Sortir à son honneur de quelque affaire et s'en desvelopper.
    \
        Expedias me hinc te rogo. Cic. Je te prie trouve maniere de me despestrer d'ici, et que je m'en aille.
    \
        Expedire illigatum. Horat. Deslier, Delivrer.
    \
        Expedire virgas. Cic. Lier, Apprester.
    \
        Pyxidem. Cic. Tirer, ou mettre hors.
    \
        Cererem canistris. Virg. Tirer le pain hors des corbeilles pour mettre sur table.
    \
        Aggere et cratibus aditus expediunt. Caes. Font diligemment les approches et chemins pour entrer en un fort, Font des entrees.
    \
        Agrum lectione lapidum expedire. Colum. Oster les pierres d'un champ.
    \
        Alimenta arcu expedire. Tacit. Cercher sa vie à l'arc et aux fleiches, et tuer des bestes pour manger.
    \
        Animum metu. Horat. Delivrer de la paour qu'il ha.
    \
        Arcus. Stat. Tirer hors et apprester.
    \
        Arma. Tacit. Apprester.
    \
        Causam alicuius rei. Virg. Exposer, Declarer, Dire.
    \
        Consilia se expediunt. Valer. Flac. Prennent fin.
    \
        Conuiuia expediunt. Valer. Flac. Apprestent le banquet.
    \
        Hic hodie expediet hanc docte fallaciam. Plaut. Il viendra à bout et à chef de ceste tromperie.
    \
        Ferrum expedire. Liu. Desgainer.
    \
        Labores alicuius. Valerius Flac. Finer, Terminer, Mettre fin aux, etc.
    \
        Expedire se ex laqueis. Cic. Se despestrer des laqs.
    \
        Manus expedire. Virg. Lever les mains en hault.
    \
        Merces. Ouid. Desployer sa marchandise, Estaler.
    \
        Naues expedire. Caesar. Accoustrer, Apprester.
    \
        Explicare et expedire negotia alicuius. Cic. Desmesler et desvelopper.
    \
        Nodum. Cic. Desnouer un neud, Desmesler une difficulté.
    \
        Nomina. Cic. Chevir avec ses creanciers.
    \
        Expedire pecuniam. Tranquil. Faire argent et amasser.
    \
        Rem aliquam. Virgil. Faire, Expedier, Venir à chef de quelque chose.
    \
        Salutem. Cic. Se saulver et garentir sa vie.
    \
        Tela animosque expedire. Liu. Apprester.
    \
        Expedire se ex turba. Terent. Se desfaire et delivrer d'une presse.
    \
        Hoc mihi expedi. Terent. Di moy en peu de parolles.
    \
        Capita rerum expedire. Plaut. Despescher de dire les principaulx poincts de quelque affaire.
    \
        Causam aduentus. Liu. Dire.
    \
        Expedire iudicibus rem suam. Terent. Prouver son cas.
    \
        Expedire. Liu. Conclure et arrester.
    \
        Expedire. Cic. Despescher quelque affaire, Expedier.
    \
        Expedire. Tacit. Apprester, Appareiller.
    \
        Expedire se ad praelium, seu ad pugnam. Liu. S'apprester pour aller au combat.
    \
        Expedio me ad Drusum, inde ad Scaurum. Cic. Je m'appreste pour aller, etc.
    \
        Erat expeditum, omnibus remittere aequaliter, sed non satis aequum. Plin. iunior. C'estoit le plus court et le plustost faict, ou le plus aisé.

    Dictionarium latinogallicum > expedio

  • 14 obloquor

    oblŏquor, oblŏqui, oblŏcūtus (oblŏquūtus) sum    - intr. avec dat. [st2]1 [-] couper la parole à, interrompre, parler entre, parler en même temps, contredire, crier contre; troubler le silence. [st2]2 [-] parler contre, invectiver, injurier. [st2]3 [-] mêler un son à.    - obloquitur numeris septem discrimina vocum, Virg. En. 6, 646: il s'accompagne de la lyre à sept cordes.    - obloquebatur non meruisse... Gell.: il s'écriait (au milieu des tourments) qu'il n'avait pas mérité...
    * * *
    oblŏquor, oblŏqui, oblŏcūtus (oblŏquūtus) sum    - intr. avec dat. [st2]1 [-] couper la parole à, interrompre, parler entre, parler en même temps, contredire, crier contre; troubler le silence. [st2]2 [-] parler contre, invectiver, injurier. [st2]3 [-] mêler un son à.    - obloquitur numeris septem discrimina vocum, Virg. En. 6, 646: il s'accompagne de la lyre à sept cordes.    - obloquebatur non meruisse... Gell.: il s'écriait (au milieu des tourments) qu'il n'avait pas mérité...
    * * *
        Obloquor, pen. corr. obloqueris, obloqui. Cic. Contredire, Parler à l'encontre d'un autre, Dire le contraire.
    \
        Obloqui. Plaut. Mesdire d'aucun.

    Dictionarium latinogallicum > obloquor

  • 15 communico

    commūnico, āvī, ātum, āre [ communis ]
    1)
    а) делать общим (aliquid cum aliquo или inter aliquos C etc.)
    б) делать сообща, принимать участие, делить (pericula C; labores et discrimina T)
    concordiam cum aliquo c. VM — примириться с кем-л.
    consilia cum aliquo c. (или c. cum aliquo) de aliquā re L, C etc. — совещаться с кем-л.
    c. liberos cum aliquo QC — прижить детей с кем-л.
    c. consilium cum aliquo Cs — сообщить кому-л. план (своих действий), т. е. действовать заодно с кем-л.
    3) беседовать (cum aliquo de aliquā re Cs, C)
    4) воздавать ( laudem C); оказывать, предоставлять ( honorem Cs)
    5) присоединять, добавлять, вносить ( pecunias Cs)
    6) связывать, соединять (causam civium cum servis, т. е. cum causa servorum Sl)
    7) (тж. se c. Vlg) общаться, иметь дело, иметь связи (cum aliquo Sen, Just и alicui Vlg, Aug)

    Латинско-русский словарь > communico

  • 16 Diana

    Diāna и Dīāna, ae f. [из Diviana = diva Jana]
    Диана, дочь Юпитера и Латоны, сестра Аполлона, вначале богиня луны, позднееи охоты, а тж. ночных чар (под именем Hecate) и родовспомогательного искусства ( Lucina); соотв. греч. Артемиде (отсюда ее тройственный характерdiva triformis H: Luna на небе, D. на земле и Hecate в подземном мире); перен. луна (nocturna D. O) и охота ( discrimina saeva Dianae M)

    Латинско-русский словарь > Diana

  • 17 discrimen

    inis n. [ discerno ]
    1)
    б) промежуток, просвет ( dentium O); музыкальный интервал
    d. comae (crinis) Oпробор
    2) разница, различие (d. recti pravique Q; sine ullo sexūs discrimine Su)
    3) сила распознавания, способность различать (non est d. in vulgo C)
    4) решающий момент, решение (res venit in d. QC; agere Lcr или deducere, тж. adducere rem in d. C)
    in discrimine est humanum genus, utrum vos an Carthaginienses principes orbis terraruin videat L — человечество стоит перед решающим вопросом, будет ли принадлежать господство над миром вам или карфагенянам
    5) критическое положение, опасность (d. improvisum evasisse T)
    adduci in d. alicujus rei C — подвергаться опасности лишиться чего-л.
    omnium rerum certamen et d. C — потрясение всех основ, всеобщая смута
    6) решительный бой (d. vehĕmens QC)
    discrimine nullo perire Lcn — погибнуть, не вступив в бой
    7) решающее значение, важность
    8) испытание, проба

    Латинско-русский словарь > discrimen

  • 18 efflo

    ef-flo, āvī, ātum, āre
    1) выдыхать, изрыгать, извергать ( Aetnaeos faucibus ignes V)
    2) испускать, излучать ( solis equi lucem naribus efflant V)
    3) выдувать, извергать, выбрасывать (mare naribus O; candentes lapides LJ)
    4) ( об умирающих) испускать
    e. animam Pl, C etc., vitam Cld и vitam in nubila Sil, extremum halitum C и extremum spiritum Aug — испустить дух, скончаться
    effiantes plāgae St — зияющие, т. е. смертельные раны
    5) изрекать, вымолвить
    moriens efflavit Fl — умирая, (Брут) проговорил
    nondum efflaverat omnia, quum... Pt — не успел он полностью высказаться, как...
    in ter discrimina dentium efflanda est O(буква f) должна произноситься сквозь зубы
    6) утрачивать, терять ( omnem colorera Lcr)
    7) пыхать, вырываться ( flamma foras efflat Lcr)

    Латинско-русский словарь > efflo

  • 19 vox

    vōx, vōcis f.
    1) голос (humāna Pl, L, QC); мычание ( bovis V); карканье ( cornīcis V); жужжание ( apum Col); пение ( Sirēnum H); тон
    v. magna C, H (alta Ctl, SenT, Sil) — громкий голос
    v. parva Cтихий голос
    v. clara Cясный голос
    v. summissa C (depressa rhH., suppressa C) — пониженный голос
    v. gravis Cнизкий голос
    aliquem ex voce cognoscĕre Just — узнать кого-л. по голосу
    unā voce C — единогласно, единодушно
    2) громкий голос ( vocibus strepĕre Sl); возглас, восклицание ( contumeliosa Cs); pl. крик(и) ( voces mercatorum Cs); модуляция, понижение или повышение голоса ( omnes voces hominis C)
    3) звук, тон ( cymbalorum Ctl); шум, гул ( pelagi V)
    4) произношение, акцент ( rustĭca C)
    6) речь, говор, язык (Platōnis vera v. C)
    v. ficta Oложь
    7) слово, выражение, термин
    v. voluptatis C — слово (термин) « наслаждение»
    tali H (in hac C) voce — следующими словами
    8) повеление, приказание ( voci alicujus oboedire C)
    9) заговор, волшебное слово, магическая формула ( sacra H); заклинание ( deripere lunam vocibus H)

    Латинско-русский словарь > vox

  • 20 Dúrat(e), ét vosmét rebús serváte secúndis

    Мужайтесь и храните себя для благоприятных времен.
    Вергилий, "Энеида", I, 207

    Латинско-русский словарь крылатых слов и выражений > Dúrat(e), ét vosmét rebús serváte secúndis

См. также в других словарях:

  • discrimina — DISCRIMINÁ, discriminez, vb. I. tranz. (Rar) A separa, a face deosebire, a face distincţie, a distinge. – Din lat., it. discriminare, fr. discriminer. Trimis de LauraGellner, 16.06.2004. Sursa: DEX 98  DISCRIMINÁ vb. v. deosebi …   Dicționar Român

  • Per tot discrimĭna rerum — (lat.), »durch so viele Gefahren«, Zitat aus Vergils »Äneide« (I, 204) …   Meyers Großes Konversations-Lexikon

  • imina — discrimina récrimina élimina …   Dictionnaire des rimes

  • Federación Estatal de Lesbianas, Gays, Transexuales y Bisexuales — The Federación Estatal de Lesbianas, Gays, Transexuales y Bisexuales (FELGTB; English: National Federation of Lesbians, Gays, Transsexuals and Bisexuals) is one of the principal LGBT organisations in Spain. From 1997 until 2003 it was led by… …   Wikipedia

  • discriminatorio — ► adjetivo Que discrimina: ■ recibió un trato discriminatorio. SINÓNIMO discriminador * * * discriminatorio, a adj. Que discrimina: ‘Trato discriminatorio’. * * * discriminatorio, ria. adj. Que discrimina …   Enciclopedia Universal

  • discriminare — DISCRIMINÁRE, discriminări, s.f. Acţiunea de a discrimina şi rezultatul ei. 1. Deosebire, distingere efectuată între mai multe elemente. 2. Politică prin care un stat sau o categorie de cetăţeni ai unui stat sunt lipsiţi de anumite drepturi pe… …   Dicționar Român

  • Homofobia — Porcentajes de «sí» a la pregunta «¿Debería ser aceptada la homosexualidad en la sociedad?» (2007) …   Wikipedia Español

  • FELGTB — Saltar a navegación, búsqueda La Federación Estatal de Lesbianas, Gays, Transexuales y Bisexuales es una de las principales asociaciones LGBT de España. Desde 1997 hasta 2003 estuvo presidida por Pedro Zerolo, y desde 2003 hasta 2007 (periodo en… …   Wikipedia Español

  • Jornada Mundial de la Juventud 2011 — Nombre oficial XXVI Jornada Mundial de la Juventud Madrid 2011 Tipo Jornada Mundial de la Juventud …   Wikipedia Español

  • Violencia doméstica — Para la violencia ejercida contra la mujer, véase violencia contra la mujer. «Mother and Child», pintura de Josip Račić. La violencia doméstica engloba toda aquella forma de violencia ejercida en el ámbito doméstico. La violencia doméstica,… …   Wikipedia Español

  • Warren Farrell — Nacimiento 26 de junio de 1943 New York ( …   Wikipedia Español

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»